Lieve vrienden en familie,

Het is weer eens tijd voor een update. In La Paz heb ik de hele week op bed gelegen, nou ja op de 3 uurtjes per dag in de stad na dan. Ik had koorts en had de welbekende reizigersziekte, je raadt het al, enorm aan de diarree. Ik heb heel veel gitaar gespeeld en kan inmiddels al een beetje pingelen. Haha verwacht echter niet te veel als ik thuis ben:). La Paz beviel me erg goed, lekker druk, vieze autolucht, veel getoeter, enorme markten met enorme troep, gekke mensen, veel toerisme, hele goedkope onhygienische maaltijden, overdag lekker warm, ´s nachts koud, en prachtige sterrenhemel! Ja ik ben toch wel gek op die grote steden, vooral als ze enigzins overzichtelijk zijn. Ik ben in La Paz de deadroad gaan doen, hetgeen echt helemaal gaaf was. Ik heb enorm geraced en had geen angst. Ik vond het alleen maar helemaal te gek! Natuurlijk moest ik wel regelmatig even stoppen om weer in een of ander gat mijn behoeftes te doen, die WCs zonder deuren in rijen van 10 zijn echt geen pretje als je niet zo lekker bent!

Na La Paz ben ik met de bus naar de hoogste stad van de wereld gereden: POTOSI, het is wel 4070 meten hoog. Dit stadje is bekend wegens de mijnen. Mijn nicht had me met haar blog al gewaarschuwd dat het heftig zou zijn. En inderdaad het viel me niet mee. Zonder eten, uit angst dat ik naar de wc moest in de mijn, ben ik de tocht begonnen. Om al deze mijnwerkers vier verdiepingen naar beneden in stof, zonder zuurstof in de hitte te zien werken was echt vreselijk. Het heeft een flinke indruk achter gelaten. Ik was helemaal buiten adem (4320 meter hoog, waarbij de zuurstoftoevoer minimaal is door een pjipje) heel heftig. De meeste mijnwerkers beginnen op jonge leeftijd om hun familie te helpen, verder is er weinig ander werk in deze stad en wanneer jongeren ervoor kiezen de mijnen in te gaan om even flink geld te verdienen voor de studie, mislukt dit geregeld omdat ze verkocht raken aan drank en vrouwen. Het leven hier in potosi is niet gemakkelijk! De gezondheid van deze mijnwerkers is zeer slecht, ze hebben geen tand meer in hun mond en zijn op jonge leeftijd al helemaal gesloopt. De meeste werkers worden ook niet ouder dan 45 jaar, echt vreselijk om te zien. Daarna ben ik met een hele leuke groep naar Sucre vertrokken, waar ik veel te snel weer ben weg gegaan. Het was echt een heel schoon, gezellig stadje met een enorme markt. Het was heerlijk weer en ik was met een hele gezellige groep wat de sfeer van de stad altijd wat meer charme geeft. Lekker spelletjes doen, koken en gitaar spelen, overal weer een lekker ijsje, broodje of koffietje scoren, in een woord: genieten! De volgende dag ben ik met 2 van de 3 gaan paragliden. Iets wat ik al een tijd wilden doen maar wat telkens niet doorging wegens het weer. Nu ging het dan eindelijk gebeuren. Ondanks het een nieuwe ervaring was, viel het enigzins tegen. Het was heel snel voorbij en helemaal niet zo spannend als ik had gedacht. Toch ben ik blij dat ik het gedaan heb. Volgende keer wil ik echt skydiven, veel spannender!! Ik moest helaas Sucre sneller verlaten dan ik wilde want ik had een vlucht geboekt vanuit La Paz naar de jungle. Na de beste nachtbus ooit, kwam ik geheel uitgerust uit in La Paz. Hier heb ik lekker de hele dag geshopt en ben vervolgens het kleine vliegtuigje ingegaan opweg naar de jungle. Na enorme vertraging (maar ja, dat kun je verwachten in zuid-amerika) aangekomen in een enorme hitte. Opzoek gegaan naar een hostel, maar dit was vrij moeilijk aangezien alles alleen was aangegeven is het hebreeuws. Er zijn zoveel mensen van israel hier, ongelovelijk!!

Het was wel heerlijk om weer eens met slippertjes, korte broek en topje rond te lopen. Alhoewel ik gek werd van alle muggen om me heen! De volgende ochtend ben ik op zoek gegaan naar een travelagencie om naar de Pampas (moerasgebied) te gaan. Dit was echt een gave tocht. Ik heb me aangesloten bij een groep engelse vrienden die al 1.5 jaar aan het reizen waren met zn 5e, ik zou gek worden! Het was best gezellig alhoewel ze natuurlijk veel insidegrapjes enz. hadden. De eerste dag na een lange hobbelige weg zijn we met een bootje naar het kamp gegaan. Onderweg hebben we met de dolfijnen gezwommen en dit was echt helemaal geweldig. Ik heb in tegenstelling tot de anderen (0 of 1x) wel 9x een dolfijn aangeraakt, ze waren zo nieuwsgierig. Verder heb ik in de jungle een cayman gezien (grootste krokodil), allemaal verschillende soorten aapjes (die werden vetgemest door stomme toeristen), enorme vogels (o.a. condors) en nog meer van de prachtige natuur. Het was echt een mooie toer, maar mijn billen hebben er erg onder moeten lijden. Niet alleen wegens de voortdurende race, maar ook wegens de enorme hoeveelheid muggenbulten die zich centreerde op deze plek. Geen pretje dus, hahaha.

Na terugkomst van de jungle heb ik gegeten met een enorme groep muzikale vrienden die de volgende dag het halucinerende dranke AYAHUASKA gingen proberen en hartstikke zenuwachtig waren. Dit was erg grappig. Ze moesten 24 uur van tevoren stoppen met roken, op dieet en geen seksuele handelingen plegen. hahaha dit zorgde natuurlijk voor enige grapjes! De volgende dag ben ik naar een zwembad gegaan, waar natuurlijk alleen maar israeliers waren. Prima, maar het is moeilijk te communiceren met een groep van 40 personen die alleen maar hebreeuws met elkaar willen praten. Gelukkig kwamen er later die dag ook twee grappen broers van de USA aan. Ik ben met hen en wat locals op het strand wat gaan drinken. Het eerste slokje voor moeder natuur en daarna heerlijk genieten van de wijn, het kampvuur, mijn gitaartje en de heldere sterrenhemel! Oh wat is mijn leven toch vervelend. Ze vroegen of ik mee ging naar de jungle om Tarzan en Jane na te doen (het was een heel avontuurlijke toer die zij gingen doen). Ik wilde heel graag mee, maar mijn vlucht was al geboekt, dus moest dit feestje overslaan. Eenmaal terug in La Paz ben heb ik met mijn gitaar weer heel wat vrienden gemaakt waar ik de volgende dag de stad onveilig heb gemaakt. We hebben heerlijk gegeten en ons helemaal suf geshopt. Het was heerlijk. Die nacht ben ik met de nachtbus naar UYUNI gegaan om aan mijn zoutvlakte avontuur te beginnen. Het was lastiger dan ik dacht om een toer te vinden, omdat iedereen de toer al had geboekt in La Paz. Ik wilde natuurlijk diezelfde ochtend nog een toer boeken en gelukkig vond ik een agencie die nog een plekje vrij had. Samen met 5 israeliers ben ik op pad gegaan. Ik weet inmiddels alles van Israel, dus hebben jullie vragen over dit fascinerende land, kom eens lekker koffie drinken. Deze toer was een van mijn hoogte punten van de reis. Ik heb zo genoten van het gevarieerde landschap. Ik voelde me inmiddels (na 4 weken) ook eindelijk weer wat beter. Ondanks de minder gezellige groep heb ik enorm genoten van elke seconden. Het is vooral erg veel in de auto zitten, maar dit heb je niet in de gaten want de natuur is zo verschrikkelijk mooi. De eerste dag zijn we zoet gehouden met de enorme hoeveelheid foto´s die we konden maken in perspectief. Het was hillarisch en ik heb erg veel lol gehad gedurende dit feestje. ´s avonds sliepen we in een hotel gemaakt van zout. De tafels, stoelen, vloer, muren en bedden waren allemaal gemaakt van zout. Heel interessant. en natuurlijk heb ik het grapje van mijn nicht gestolen door iemand te vragen het zout aan te geven gedurende de maaltijd (Lau erg geslaagd!!).

De volgende dag door de woestijn gereden ook weer onwijs genoten! Die nacht was het wel erg koud en mijn maag was erg van streek door de hoogte van 5000 meter!! Het was wel gezellig, lekker spelletjes gespeeld ´s avonds en een wijntje gedronken. De dag daarna om 04:00 opgestaan om naar de hotsprings te gaan. Mijn mijn bevroren teentjes en vingers in een bad van 35 graden is in eerste instantie niet zo pretje, maar na gewend te zijn aan de temperatuur was ik er niet uit te schoppen! Heerlijk genieten. Deze dag hebben we ook genoten van de geisers, en de verschillende meertjes van knal rood, groen, wit en blauw. Wat was dit een geweldige toer zeg. Uiteindelijk ben ik afgezet in Chili (San Pedro de Atacama). Hier heb ik gister een geweldige fietstocht naar Valle de Luna gemaakt. Weer overweldigend mooi, wat kan ik toch van de natuur genieten. Vanavond vertrek ik naar Iquique waar ik even lekker ga surfen.

Verder is het aftellen nu al wel begonnen, nog maar een dikke maand en ik kom alweer naar huis. Ik zal jullie beloven het lekkere zonnetje van hier mee te nemen. Ik hoorde dat het in nederland verdomde koud is.

Veel liefs

Lotte