san Pedro de atacama (chile) a Lima (peru)

Lieve vrienden en familie,

een laatste berichtje uit het mooie zuid-amerika alweer. Morgenavond vertrek ik om 20:00 met het vliegtuig terug naar Nederland... Dubbele gevoelens, maar heel erg blij jullie allemaal weer te kunnen zien.

Van San Pedro de Atacama ben ik met de bus naar Iquique gegaan, hetgeen een heerlijk stadje is met geweldige mensen. Ik heb het lekker rustig aan gedaan en was geregeld op het strand te zien met mijn gitaartje! In het hostels gezellige locals ontmoet die mij en een vriendin meevroegen om te gaan paraglyden, ze waren ervaren meesters en moesten oefenen voor een grote belangrijke wedstrijd in brazilie. Nou daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen. Na mijn enigszins tegenvallende paraglyde ervaring in sucre, heeft deze vliegtocht me weer helemaal enthousiast gemaakt. Ik heb een uur in de lucht gezeten, van snel tot heel langzaam van rondjes draaien totdat je er misselijk van wordt tot in een rechte lijn richting haven vliegen. Wat een ervaring, het ging heel erg goed en het was echt te gek. Verder ben ik met een grote groep de stad onveilig gaan maken. We gingen naar een discotheek in de buurt en op de tweede verdieping waren er allemaal lekkere hapjes te vinden, dus wij gingen helemaal los totdat we erachter kwamen dat dit voor een verjaardagsfeestje was en het niet de bedoeling was dat wij het opaten. Nog een party gecrashed, oeps! ze konden er gelukkig wel om lachen, we hebben nog een drankje gedronken met het feestvarken. Ik ben met twee kerels en een leuke meisje een prachtige wandeling gaan maken waar we veel vogels en krabbetjes hebben gevonden. Echt prachtig, ik zal als ik thuis kom wat foto´s online zetten.

Onderweg het hele verkeer opgehouden want Lotte moest zo nodig een zieke vogel redden die mogelijk zelfmoord probeerde te plegen om zich met alle moeite op straat te bewegen.... Nou ja engel of geen engel, de vogel leeft nog, hahaha.

Vanuit Iquique ben ik met de groep naar Arica vertrokken. Hier hebben we ook lekker op het strand gezeten en heb ik het grootste ijsje ooit gegeten, wat een feest!! We zijn hier allemaal maar heel kort gebleven, want ik moest al snel door naar Lima voor mijn meditatiecourse. in de haast ben ik mijn goede wandelschoenen vergeten in arica, lekker dom! Nou ja hoop dat iemand met mijn maat er blij van wordt.

Nou ja dan het verhaal waar iedereen op heeft gewacht, mijn meditatieverhaal: de meditatievorm die ik heb gedaan is Vipassana, een oude vorm oorspronkelijk uit India die zich focussed op de sensaties van het lichaam. Het gaat erom dat je beseft dat het leven elke hartslag veranderd en dat niets maar dan ook niets blijvend is. Verder zijn de drie basisbegrippen harmonie, happiness and peace van belang en gaat deze vorm van meditatie uit van de law of nature. We hebben geleerd dat we de liefde moeten delen en dat geld niet gelukkig maakt. Ik heb hele wijze dingen gehoord van de meester Goenka en het was heel erg interessant, maar oh wat was het zwaar. 10 dagen zonder enige vorm van communicatie, 3 uur per dag mediteren zonder van positie te veranderen en daarnaast 10 uur mediteren. en dat met koorts en diaree..... Het was zwaar maar ik heb er zeker wat aan gehad. Maar ik was er na deze 10 intense dagen wel helemaal klaar mee. Ik hoop dat ik gedisciplineerd genoeg ben om de meditatie vol te houden als ik thuis ben. Hier heb ik geen een keer gemediteerd....

Terug in het centrum van Lima een gezellige belg ontmoet waarmee ik naar Hippiesunday ben gegaan om de rest van de vipassana groep te ontmoeten. Hippiezondag houdt in dat alle hippies met hun talenten naar het park gaan om happy brownies te verkopen en hun vorm van kunst te vertonen. Het komt neer op gekke mensen dansend op het ritme van de trommels, pamfluiten en dwarsfluiten rondom het vuur. Andere geven een vuurshow en spelen met hun diabolo! wat een fantastisch spectakel om mee te maken. jammer dat iedereen knetterstoned is, maar het heeft wel wat haha. Heb mijn prima vemaakt met een wijntje (dat erg goed smaakte na een week van gezondheid van ecologische aard..) en mijn gitaar! De volgende dag ben ik naar het oude centrum van lima gegaan en ben ik ga shoppen in de chinese market. Eigelijk alleen maar eten gekocht, wat ik vervolgens heb opgegeten in een parkje waar een enorm festival gaande was. 5 verschillende bands kwamen optreden, waaronder een traditionele zangeres (vreselijk) haha, rockband en op het laatste een salsaband. dit was echt heerlijk. de belg kon wel een paar pasje dus we hebben lekker met de billen geschud. De volgende dag heb ik mijn hostel verlaten om naar een jongen van couchsurfen te verhuizen. Dit is een internetsite waar je gratis slaapplekken kunt vinden en ik had er veel goede verhalen ove gehoord. Helaas was mijn host een vent die een huis in nederland zocht dus mij als een schaduw volgde en me bij elke stap vertelde hoe geweldig ik was niet was. na een dagje strand (waar mijn nederlandse mattie me kwam redden) heb ik deze vent dan ook verlaten om naar Mancora te gaan. Het echte strand..

1 woord voor Mancora: Paradijs. ik heb daar fantastische mensen ontmoet in een hostel aan het strand met een geweldig terras waar ik niet weg te krijgen was. Elke ochtend (nou ja bijna elke ochtend) lekker hardlopen en yoga beoefenen (oke dat was maar 1x). Vervolgens lekker naar d emarkt om de meest verse groeten en fruit in te slaan om vervolgens een heerlijk vega maal te bereiden en dit met de hele familie op te eten. ´s middags lekker zwemmen in de speelse zee of surfen. en elke avond naar de aardappelman voor de overheerlijk gevulde aardappeltjes die hij bereidde. Dit is het goede leven! het was wel vreselijk om de aangespoelde dode vogels elke ochtend te zien. blijkbaar zit er een parasiet oid in het water die alle dieren dood. Het was echt een naar gezicht....

Met pijn in mijn hart heb ik Mancora verlaten om nog een paar dagen te gaan hiken in de bergen. niet nadenkend over het verlies van mijn wandelschoenen kwam ik na 30 uur bussen aan in Huaraz. Prima dat al die mensen hier zo graag willen protesteren, maar doe dat aub even als ik niet in de bus zit... Nou ja niets aan te doen. Eenmaal aangekomen, schoentjes gekocht en een mooie wandeling gaan maken met een zeer spirituele canadees, het een interessante levenswijze. Behandel jezelf net zoals je je eigen kind zou behandelen. dus geen wijn, geen vlees, lekker bewegen en niet teveel snoep en tv. de volgende dag ben ik op aanrader van een zeer goede vriend naar la laguna 69 gegaan. om 06:00 vertrokken en een prachtige wandeling gemaakt. Had wel wat last van de hoogte, maar was alleen dus kon mijn gang gaan met de luchtdruk ik mijn darmen hahaha..... Wat een prachtige wandeling zeg, zeker doen als je in de buurt bent! inmiddels weer in lima aangekomen, gister natuurlijk weer naar hippiezondag gegaan en vandaag is het shopdag!!! ik ga eens even wat mooie souvenirs scoren van mijn laatste centen! Ik moet gaan, mijn buddy wacht

kusssss en tot heeeeeeel snel

La Paz (Bolivia) - San Pedro de Atacama (Chili)

Lieve vrienden en familie,

Het is weer eens tijd voor een update. In La Paz heb ik de hele week op bed gelegen, nou ja op de 3 uurtjes per dag in de stad na dan. Ik had koorts en had de welbekende reizigersziekte, je raadt het al, enorm aan de diarree. Ik heb heel veel gitaar gespeeld en kan inmiddels al een beetje pingelen. Haha verwacht echter niet te veel als ik thuis ben:). La Paz beviel me erg goed, lekker druk, vieze autolucht, veel getoeter, enorme markten met enorme troep, gekke mensen, veel toerisme, hele goedkope onhygienische maaltijden, overdag lekker warm, ´s nachts koud, en prachtige sterrenhemel! Ja ik ben toch wel gek op die grote steden, vooral als ze enigzins overzichtelijk zijn. Ik ben in La Paz de deadroad gaan doen, hetgeen echt helemaal gaaf was. Ik heb enorm geraced en had geen angst. Ik vond het alleen maar helemaal te gek! Natuurlijk moest ik wel regelmatig even stoppen om weer in een of ander gat mijn behoeftes te doen, die WCs zonder deuren in rijen van 10 zijn echt geen pretje als je niet zo lekker bent!

Na La Paz ben ik met de bus naar de hoogste stad van de wereld gereden: POTOSI, het is wel 4070 meten hoog. Dit stadje is bekend wegens de mijnen. Mijn nicht had me met haar blog al gewaarschuwd dat het heftig zou zijn. En inderdaad het viel me niet mee. Zonder eten, uit angst dat ik naar de wc moest in de mijn, ben ik de tocht begonnen. Om al deze mijnwerkers vier verdiepingen naar beneden in stof, zonder zuurstof in de hitte te zien werken was echt vreselijk. Het heeft een flinke indruk achter gelaten. Ik was helemaal buiten adem (4320 meter hoog, waarbij de zuurstoftoevoer minimaal is door een pjipje) heel heftig. De meeste mijnwerkers beginnen op jonge leeftijd om hun familie te helpen, verder is er weinig ander werk in deze stad en wanneer jongeren ervoor kiezen de mijnen in te gaan om even flink geld te verdienen voor de studie, mislukt dit geregeld omdat ze verkocht raken aan drank en vrouwen. Het leven hier in potosi is niet gemakkelijk! De gezondheid van deze mijnwerkers is zeer slecht, ze hebben geen tand meer in hun mond en zijn op jonge leeftijd al helemaal gesloopt. De meeste werkers worden ook niet ouder dan 45 jaar, echt vreselijk om te zien. Daarna ben ik met een hele leuke groep naar Sucre vertrokken, waar ik veel te snel weer ben weg gegaan. Het was echt een heel schoon, gezellig stadje met een enorme markt. Het was heerlijk weer en ik was met een hele gezellige groep wat de sfeer van de stad altijd wat meer charme geeft. Lekker spelletjes doen, koken en gitaar spelen, overal weer een lekker ijsje, broodje of koffietje scoren, in een woord: genieten! De volgende dag ben ik met 2 van de 3 gaan paragliden. Iets wat ik al een tijd wilden doen maar wat telkens niet doorging wegens het weer. Nu ging het dan eindelijk gebeuren. Ondanks het een nieuwe ervaring was, viel het enigzins tegen. Het was heel snel voorbij en helemaal niet zo spannend als ik had gedacht. Toch ben ik blij dat ik het gedaan heb. Volgende keer wil ik echt skydiven, veel spannender!! Ik moest helaas Sucre sneller verlaten dan ik wilde want ik had een vlucht geboekt vanuit La Paz naar de jungle. Na de beste nachtbus ooit, kwam ik geheel uitgerust uit in La Paz. Hier heb ik lekker de hele dag geshopt en ben vervolgens het kleine vliegtuigje ingegaan opweg naar de jungle. Na enorme vertraging (maar ja, dat kun je verwachten in zuid-amerika) aangekomen in een enorme hitte. Opzoek gegaan naar een hostel, maar dit was vrij moeilijk aangezien alles alleen was aangegeven is het hebreeuws. Er zijn zoveel mensen van israel hier, ongelovelijk!!

Het was wel heerlijk om weer eens met slippertjes, korte broek en topje rond te lopen. Alhoewel ik gek werd van alle muggen om me heen! De volgende ochtend ben ik op zoek gegaan naar een travelagencie om naar de Pampas (moerasgebied) te gaan. Dit was echt een gave tocht. Ik heb me aangesloten bij een groep engelse vrienden die al 1.5 jaar aan het reizen waren met zn 5e, ik zou gek worden! Het was best gezellig alhoewel ze natuurlijk veel insidegrapjes enz. hadden. De eerste dag na een lange hobbelige weg zijn we met een bootje naar het kamp gegaan. Onderweg hebben we met de dolfijnen gezwommen en dit was echt helemaal geweldig. Ik heb in tegenstelling tot de anderen (0 of 1x) wel 9x een dolfijn aangeraakt, ze waren zo nieuwsgierig. Verder heb ik in de jungle een cayman gezien (grootste krokodil), allemaal verschillende soorten aapjes (die werden vetgemest door stomme toeristen), enorme vogels (o.a. condors) en nog meer van de prachtige natuur. Het was echt een mooie toer, maar mijn billen hebben er erg onder moeten lijden. Niet alleen wegens de voortdurende race, maar ook wegens de enorme hoeveelheid muggenbulten die zich centreerde op deze plek. Geen pretje dus, hahaha.

Na terugkomst van de jungle heb ik gegeten met een enorme groep muzikale vrienden die de volgende dag het halucinerende dranke AYAHUASKA gingen proberen en hartstikke zenuwachtig waren. Dit was erg grappig. Ze moesten 24 uur van tevoren stoppen met roken, op dieet en geen seksuele handelingen plegen. hahaha dit zorgde natuurlijk voor enige grapjes! De volgende dag ben ik naar een zwembad gegaan, waar natuurlijk alleen maar israeliers waren. Prima, maar het is moeilijk te communiceren met een groep van 40 personen die alleen maar hebreeuws met elkaar willen praten. Gelukkig kwamen er later die dag ook twee grappen broers van de USA aan. Ik ben met hen en wat locals op het strand wat gaan drinken. Het eerste slokje voor moeder natuur en daarna heerlijk genieten van de wijn, het kampvuur, mijn gitaartje en de heldere sterrenhemel! Oh wat is mijn leven toch vervelend. Ze vroegen of ik mee ging naar de jungle om Tarzan en Jane na te doen (het was een heel avontuurlijke toer die zij gingen doen). Ik wilde heel graag mee, maar mijn vlucht was al geboekt, dus moest dit feestje overslaan. Eenmaal terug in La Paz ben heb ik met mijn gitaar weer heel wat vrienden gemaakt waar ik de volgende dag de stad onveilig heb gemaakt. We hebben heerlijk gegeten en ons helemaal suf geshopt. Het was heerlijk. Die nacht ben ik met de nachtbus naar UYUNI gegaan om aan mijn zoutvlakte avontuur te beginnen. Het was lastiger dan ik dacht om een toer te vinden, omdat iedereen de toer al had geboekt in La Paz. Ik wilde natuurlijk diezelfde ochtend nog een toer boeken en gelukkig vond ik een agencie die nog een plekje vrij had. Samen met 5 israeliers ben ik op pad gegaan. Ik weet inmiddels alles van Israel, dus hebben jullie vragen over dit fascinerende land, kom eens lekker koffie drinken. Deze toer was een van mijn hoogte punten van de reis. Ik heb zo genoten van het gevarieerde landschap. Ik voelde me inmiddels (na 4 weken) ook eindelijk weer wat beter. Ondanks de minder gezellige groep heb ik enorm genoten van elke seconden. Het is vooral erg veel in de auto zitten, maar dit heb je niet in de gaten want de natuur is zo verschrikkelijk mooi. De eerste dag zijn we zoet gehouden met de enorme hoeveelheid foto´s die we konden maken in perspectief. Het was hillarisch en ik heb erg veel lol gehad gedurende dit feestje. ´s avonds sliepen we in een hotel gemaakt van zout. De tafels, stoelen, vloer, muren en bedden waren allemaal gemaakt van zout. Heel interessant. en natuurlijk heb ik het grapje van mijn nicht gestolen door iemand te vragen het zout aan te geven gedurende de maaltijd (Lau erg geslaagd!!).

De volgende dag door de woestijn gereden ook weer onwijs genoten! Die nacht was het wel erg koud en mijn maag was erg van streek door de hoogte van 5000 meter!! Het was wel gezellig, lekker spelletjes gespeeld ´s avonds en een wijntje gedronken. De dag daarna om 04:00 opgestaan om naar de hotsprings te gaan. Mijn mijn bevroren teentjes en vingers in een bad van 35 graden is in eerste instantie niet zo pretje, maar na gewend te zijn aan de temperatuur was ik er niet uit te schoppen! Heerlijk genieten. Deze dag hebben we ook genoten van de geisers, en de verschillende meertjes van knal rood, groen, wit en blauw. Wat was dit een geweldige toer zeg. Uiteindelijk ben ik afgezet in Chili (San Pedro de Atacama). Hier heb ik gister een geweldige fietstocht naar Valle de Luna gemaakt. Weer overweldigend mooi, wat kan ik toch van de natuur genieten. Vanavond vertrek ik naar Iquique waar ik even lekker ga surfen.

Verder is het aftellen nu al wel begonnen, nog maar een dikke maand en ik kom alweer naar huis. Ik zal jullie beloven het lekkere zonnetje van hier mee te nemen. Ik hoorde dat het in nederland verdomde koud is.

Veel liefs

Lotte

Cartagena - La Paz (reis met janne)

LIeve vrienden en familie,

deel twee

Oke hier is, zoals beloofd, het vervolg van deel 1: COLOMBIA!!!

Op het vliegveld in Panama city waar we 10 uu rmoesten wachten, hebben we een aantal mensen van Venezuela ontmoet en twee Amerikanen die wonen in Miami. Het was hilarisch want deze twee amerikanen waren vrij dronken en beweerde fantastich spaans te spren, dat was immers de meest gesproken taal in Miami. Ze bakte er natuurlijk helemaal niets van! Uiteindelijk toch een rustig plekje gevonden en lekker kunnen slapen. Na het vliegen kwamen we aan in Cartagena, wat een mooi koloniaal stadje is dit zeg! Allemaal gekleurde huisjes, een stadsmuur en een prachtige zonsondergang. jaja jullie hebben me door, mij kan je wakker maken voor een mooie zonsondergang! Ik ben er gek op! Verder heerlijke vis, een prachtig hostel incl. zwembad. Je begrijpt het ik hebt het zwaar hier!! Na het lezen van een boekjes, het eten van een ijsje en een babbeltje met een gezellige nederlander die in Utrecht schijnt gestudeerd te hebben ben ik richting het zuiden van colombia vertrokken om de verloren stad te vinden. De klim naar Ciudad perdida (verloren stad) was fantastisch. De regenwouden was zo groen, de vlinders waren prachig gekleurd, de watervallen zijn als in de national geographic magazines en het water was zelfs warm genoeg voor mij. Genieten dus, verder was het eten (zelfs nu ik vega ben) echt heerlijk gedurende deze tocht. In totaal ben ik 6 dagen onderweg geweest en heb stijle paden belommen, over wankelende bruggen gelopen en een interessant ander gedeelte van de cultuur gezien. De stammen die hier wonen in het midden der natuur hebben een interessante manier van leven.

cultuurverhaaltje:

Wanneer de jongen 18 jaar wordt en dus volwassen is, krijgt hij zijn eerste vrouw toegewezen. Zij is een oudere vrouw, dit wil zeggen boven de 35, die hem onderwijs geeft over *hoe een goede man te zijn op zowel emotioneel als seksueel gebied. Vervolgens kan de jongen ervoor kiezen om met deze vrouw te trouwen of opzoek te gaan naar een andere vrouw. Verder begint de man vanaf deze leeftijd te kauwen op gedroogde cocaineblaadjes (heb het geprobeerd en meteen weer uitgespuugd, gatver wat vies!!) en te werken aan zijn pulpo, dit is het spul dat afkomstig is van witte schelpen hetgeen ze actief houdt. Het wordt vergeleken met onze sterke koffie. Ik denk dat het meer zoiets is al cocaine, aangezien het letterlijk witte poeder is. Dit nemen ze drie x per dag. Hoe harder ze werken hoe groter hun apparaatje wordt, waarmee ze de cocainebol met kwijl vergroten. Het is erg smerig en moeilijk uit te leggen. Dit zal ik proberen te doen bij het uploaden van mijn fotos. Wanneer het apparaat groot is krijgen ze meer respect van families en is het makkelijker om een vrouw te vinden. Het is niet mogelijk om met iemand uit de familie te trouwen, maar de mannen kunnen verder alle meiden kiezen die ongesteld zijn. Wanneer de vrouw wegens medische redenen geen kinderen kan krijgen, is het mogelijk met een andere vrouw te trouwen. Wanneer de meiden ongesteld zijn geworden worden ze als volwassen gezien en hebben ze veel verantwoordelijkheden. Ze dragen vanaf deze tijd kleding met lange mouwen. Ja kinderen dragen korte mouwen als vriest het s nachts bijna! Echt vreselijk! Verder mogen vrouwen zich lekker bezig houden met naaien (van kleren en tasjes natuurlijk). Verder doen ze al het werk in het huishouden, kinderen en evt. toerisme. Verder hebben deze volkeren als doel zoveel mogelijk kinderen ter wereld te brengen. Er bestaan verschillende shamanen en heel veel studenten van de shamanen. De shamanen verblijven 2weken per jaar in een hutje om geheime rituelen uit te voeren die volgens mij het het nuttige van veel cocaine gepaard gaan. Verder bespreken de verschillende sjamanen over veranderingen binnen de dorpen die door hen worden besloten, bijvoorbeeld wel of geen toerisme ect. Ook wanneer er iemand uit het dorp ziek wordt, zorgt de sjamaan voor een oplossing. Ze kunnen hem dus in alle gevallen inlichten. Hiervoor moeten ze wel 3 uur klimmen. Wanneer een gezin het gevoel heeft dat hun kind een sjamaan zou kunnen zijn kan het deze opgeven voor een cursus. Wanneer de sjamaan een goed gevoel heeft bij een kind (moet jongen zijn), dan kan hij deze als zijn student in dienst nemen vanaf 10jarige leeftijd. De opleiding is afgerond op 30 jarige leeftijd. Wanneer de sjamaan sterft wordt de oudste leerling automatisch sjamaan. Hele interessante werkwijze.

Ohke weer terug naar mijn eigen leven. de tocht was dus heel interessant, leuk en mooi. ik heb ook erg gezellige mensen ontmoet met wie ik enorm veel heb gekaart, ohh wat houd ik daar toch van. Ik heb twee nieuwe trucjes geleerd, dus als ik terug kom ga ik die natuurlijk even op jullie oefenen.

Terug in de bewoonde wereld vol media, geschreeuw en computer had ik vrijwel geen tijd om bij te komen, want de volgende dag zou ik om 07:00 vertrekken met mijn vrienden richting barraquilla voor, jawel CARNAVAL!! Het duurde ipv 2 uur, wel 5 uur voordat we eindelijk in barraquilla aankwamen. Eenmaal aangekomen bij het gezin waar we zouden slapen, heel snel omkleden en make-uppen in de auto met welgeteld 7 mensen! hahaha. Flesje rum en flesje cola in mijn tas en onderweg wat scheerschuim gekocht (erg populair gedurende het feesten) en het feest kon beginnen. Geweldige parade, van prachtig slanke colombiaanse vrouwen met gekleurde pakjes (niet te veel natuurlijk), tot gekke clownspakken en monsters! Het was heel gevarieerd en mooi! lekker gedanst en met de hele tribune bevriend geraakt. Niet alleen was het scheerschuim in de trek ook gooide ze met bloem, en natuurlijk recht in mijn oog. Daar liep beschonken lotte met een knal rood dik, tranend oog! Maar dat kan de pret niet drukken. Wat heb ik genoten die dag. De volgende dag een gratis kaartje weten te bemachtigen en weer een feestmiddag gehad. De mensen waarmee ik was, waren moe en saai en ik zat natuurlijk weer vol energie, dus ben ik lekker opzoek gegaan naar andere mensen en vond een grote groep mensen van Chile. Wat een gezellige lui zijn dat zeg. Dit heeft me doen besluiten dat ik toch ook even een kijkje ga nemen in Chile gedurende deze reis. Helaas betekent dit dat ik Argentinie oet overslaan. maar gelukkig heb ik nog ong. 3 kwart leven over!

ohke na weer een andere zijsprong te hebben gemaakt ga ik weer terug naar het feest. Na de geweldige parade zijn we met zn alle naar een tent gegaan waar iedereen heerlijk salsa en merengue dansten. Ohh ik heb het nog in me, al voel ik me een reus tussen al deze zuid-ameirkaanse dwergschoonheden, en al raakt mijn heup, waar mijn heup de heup van mijn mededanser behoort te raken, de buik van mijn danspartner, dit weerhoud me er niet van om mijn heupen van links naar rechts te schudden en te genieten van de heerlijke colombiaanse muziek. Verder nog wat mensen verbaasd met mijn nieuwe kaarttrucs en nog meer gedanst.

Na carnaval was ik zwaar toe aan een strand en rust, dus ben ik naar Taganga gevlucht. Het was heerlijk hier. Lekker een hele dag op het strand gelegen en weer wat vitamine e opgedaan! Lekker gelezen, fruitshakes gedronken, nieuwe vrienden gemaakt en filmpjes gekeken. De tweede avond kon ik het toch niet laten om in taganga Carnaval af te sluiten (het duurt namelijk 4 dagen). Dus met een groepje mensen naar een feestje gegaan op een dak aan het strand onder de sterren, WAUW! Er werd heerlijke muziek gedraaid en terwijl ik weer wild met mijn billen aan het schudden was, zag ik daar tussen de mensen ineens een man met blonde lokken staan. Het was David, dat is een vriend van mij die ik gedurende mijn studie veel zag. Hij woont momenteel in Bogota en het was dus te toevallig dat hij hier aan de kust aan het chille was. Hij was net zo verbaasd als ik en het was echt gezellig weer een beetje bijgekletst te hebben. Wat is de wereld toch klein!

Nu ben ik weer terug gekeerd in Cartegena en wacht ik op het moment naar het vliegveld te gaan naar Lima waar ik Janne ga zien!! JEEEEJ ik verheug me er erg op.

Verder wil ik toch ook nog een ander nieuwtje toevoegen, ik denk dat bijna iedereen het al weet, maar toch wil ik mijn blijdschap met jullie delen

IK WORD TANTE!! Mijn zus is 23 weken zwanger en ik ben zo gelukkig, niet alleen voor Josien en Jasper maar voor de hele familie en ook voor mezelf. Dit kleine wondertje in haar buik groeit met de dag en wordt de mooiste baby die ik ooit heb gezien! Ik zie mijn zus haar buik elke keer als we skypen en dit maakt me zo gelukkig! nou ja, hahaha dan weten jullie dat dit ook een heel belangrijk deel in mijn leven is!

UN GRAN BESO PARA TODOS

San Jose (Costa Rica) - Cartagena (Colombia)

lieve vrienden en familie,

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik heb geschreven en er is alweer een heleboel gebeurd.

Vanuit San Jose (costa rica) ben ik naar een dorpje Puerto Viejo gegaan om vervolgens gemakkelijk de grens over te steken naar panama. Ik ben gaan reizen met Sofie uit belgie en Stuart uit engeland (die aan het reizen is met zijn gitaar in de hand) Op het station moesten we een hele tijd wchten en hebben wij wel 2 dollar verdiend met het spelen van gitaar en het gezang van sofie en mij. ntuurlijk in het engels, zo goed is ons spaans nog niet! Het was echt super leuk, want er kwamen verschillende mensen bij ons zitten en een local heeft zelfs wat spaanse nmrs gezongen! eenmal angekomen in Puerto Viejo heb ik met het zoontje van de eigenar vh hostel gekookt en hebben we heerlijk gegeten. Vervolgens even de stad in gegaan op zoek naar mij vrienden van Engeland die hier vrijwilligerswerk deden. Het was prima, mar wel erg toeristisch! De volgende dag ben ik lekker nr het strand gegaan en had even een dagje rust nodig. Het weer viel erg tegen in costa rica! Veel bewolking en wind. In Panama was het een stuk beter. Na een makkelijke grensovergang naar partyplaats Bocas del torro gegaan.

regel 1: Iedereen geeft aan dat de goedkope manier van reizen zo moeilijk is en heel veel tijd kost en dat je zeker met een busje die van het hotel naar de grens overgang moet gaan, want dat is die 3 dollar extra wel waard. Ik heb 3x zo weinig betaald en de reis verliep heel voorspoedig.

Ik heb wat liedjes geschreven zittend op een stijger en gedurende het zingen van mijn liedjes kwamen er allemaal nieuwsgierige kindjes (locals) op mij af die geinteresseerd waren waar het liedje over ging. Ze hebben vervolgens heel wat liedjes voor mij gezongen, echt een leuke ervaring. vervolgens de hele vond druk geweest met het leren spelen vn gitaar, terwijl de rest van het volk zit volzoop en dronken naar de kroeg gingen. De volgende dag ben ik meteen doorgegaan, wnt ik hd niet zoveel zin in dit feestgedruis. Ik hd me lten vertellen dat het Lost en Found Hostel in de middle of nowhere erg leuk scheen te zijn. Dus ik met sofie (de belg) naar lost en found gegaan. We werden ergens midden op de straat gedropt en moesten 20 minuten lopen om het hostel te bereiken. Het was heerlijk daar, midden in de bergen, een hele fijne sfeer, geen internet en prachtige een zonsondergang. We hebben het lekker rustig aangedaan. In de avond toch nog even naar hppy hour gegaan met alle candese en een chinese amerikaan. Deze chinese Amerikaan wat drnkjes te veel op en is van drie hoog naar beneden gedonderd (stapelbed) op zn hoofd, omdat hij bedacht had dat hij echt moest plassen. wij de ambulance gebeld en hem wakker proberen te maken en houden. Zijn hoofd bloeden, hij was koud en super bang dat hij doodging. Een meisje was zuster en was heel lief voor hem en ik zt maar domme grapjes te maken die hem gelukkig hier en daar wel een dikke glimlach op zijn mond veroorzaakte. 2 uur was de ambulance er en hebben we hem op een plank 20 minuten naar beneden moeten dragen, want auto´s kunnen hier niet komen. Heerlijk zo in de middle of nature!! wat een gedoe.De volgende dag vertrokken sofie en ik naar david om de grens over te steken naar costa rica waar ik met een 50 jaar oude duitser en sofie zou gaan hiken. we waren lekker vroeg vertrokken zodat we op tijd aankwmen bij de grensovergang. We stonden zowat vooraan in een enorm lange rij. Helaas was er een electriciteitsprobleem wardoor dt niets uitmaakte. Na 4 uur wachten heb ik besloten terug nar Lost en Found hostel te gan. Sofie besloot door te zetten en naar haar nichtje te gaan in Costa Rica. Arme duitser was dus alleen!!

Ik werd weer met open armen ontvangen door de vrijwilligers in Lost en Found en zag die arme Chinese Amerikaan met een dik verband om zijn hoofd en een neksteun aan tafel zitten vol van schaamte. Arme vent! Ik heb daar een prachtige wandeling gemaakt waarbij ik opzoek moest naar een schat door allemal raadsels op te lossen die mij meer informatie gaven over de omgeving en het verleden (goudzoekerij). deze wndeling heb ik gemaakt met een bioloog die mij een hoop kon vertellen over de prachtige omgeving. Hij was vooral goed in het benoemen van verschillende soorten mos. Op een gegeven moment zag hij iets roods op een boom en begon er allemaal foto´s van te maken. hij vertelde me dat het een zeldzaam soort mos is en dat ik mazzel had het te zien. Toen ik hem vroeg of het niet gewoon verf was in de vorm van een pijl om aan te geven dat we naar rechts moesten liepen hij rood van schaamte. Ik deed het in mijn broek van het lachen. Verder heb ik genoten van het verse fruit dat voor het oprapen lag, ik heb er heerlijke sinaasappelsap van gemaakt, ik voelde me echt de moeke van het hostel. Iedereen was natuurlijk blij met me! Verder ben ik naar hotsprings gegaan (echt bizar dat een kleine vijfer wel 38 tot 40 graden wordt door de warmte van de aarde) en heb ik een aardige meid ontmoet. ik heb haar weten over te halen haar verjaardag te vieren in Lost en Found en heb met een vrijwilliger een enorm feestmaal en een chocolade taart gemaakt war iedereen vn heeft kunnen snoepen! Verder hebben de vrijwilliger en ik twee keer een kampvuur avond georganiseerd met marshmallows, geroosterde bananen met rum en suiker en een schotse man die ´i´ve been wild rover for many a years´ brulde onder het genot van zijn rumcola en zijn gitaar! wat een gezellige tijd heb ik hier gehad. Vervolgens met veronika (bday girl) gehitchhiked (jaja duimpje omhoog en wachten maar) nar Panama city. Het eerste uur zijn we met de melkboer meegereden die ons alles heeft verteld over zijn werk, gezin en leven! erg goed voor mijn spans, ik genoot intens! Vervolgens zijn we met een ruime mooie wagen een heel end naar het zuiden gereden. Een echte zakenman met als grootste hobby surfen had! We kwamen vast te zitten in een staking van de locals die de weg hadden afgezet en zouden een uur moeten wachten. Ik heb mijn beroemde bolle buik opgezet en hem laten vertellen dat zijn vrouw (ik dus) zwanger ws en zich niet goed voelde, in de hoop dt ze ons erdoor lieten. Maar helaas geen succes, waardoor ik een half uur met mijn buik heb moeten rondlopen omdat ik niet wilde dat zij wisten dat we hadden gelogen!! Vreselijk hahaha, achteraf wel grappig! De volgende rit was van een zakenkoppel. Enorme auto vol biertjes, of we er ook ééntje wilde!! Nou dat slaan we natuurlijk niet af. Na een geslaagde reis zijn we angekomen in een hostel waar we een week zijn gebleven.

Panamacity kort samengevat (speciaal voor jou marthe haha): Vismarkt, lekker koken, hargelopen (jaja), gitaar gespeeld (elke dag, minimaal een uur), gewerkt (als schilder en tuinvrouw voor 60 dollar), een hele dg op het politibureau rondgehangen om aangifte te doen van mijn camera (hier heb ik mijn werkgever ontmoet) en bedacht dat ik misschien mijn carriere ga omgooien van kinder en jeugdpsycholoog naar travellerspsychologist! Veel mensen hebben er toch wel eentje nodig hier hoor! Onze werkgever (die van veronika en mij) bood ons aan mee te gaan naar san blas om zijn zakenpartner te ontmoeten, het zou geheel gratis zijn, we moesten alleen voor 100 dollar cadeautjes kopen voor de kinderen op het eiland. Aaaah we konden ons oren niet geloven, wat fantastisch!

regel 2: men belooft je hier een rozentuin en geeft je onkruid!

Het begon in de auto, of we 20 dollar konden betalen en dt was echt niets hoor voor de hele reis. Vervolgens kregen we te horen dat we waarschijnlijk geen eten kregen op het eiland waar we naartoe gingen. Na 2.5 uur reizen bleek dat we niet verder konden rijden omdat we geen 4wheeldrive hadden. na een uur overleggen zijn we met 5km/h naar de haven gereden. Hier moesten we 10 dollar bealen voor de boot. Uiteindelijk moesten we nog 5 dollar betalen voor de slaapplek, niet al te goedkoop dus. Het eiland (wat heel mooi scheen te zijn volgens ons werkgever) was afschuwelijk. Het stond bomvol met huizen en de bevolking was helemaal blij met ons. Ze raakte hun eigen borsten aan en schreeuwde volgens mij ´wat kijk je nou´, terwijl ik ze helemaal niet stond n te gapen! We hebben in de vond toch het een en ander gehoord over de cultuur. Zo moeten de meisjes als ze ongesteld worden 6 dagen 12 uur in een bad zitten (van 06:00 am tot 06:00 pm) daarn wordt haar haar afgeknipt en moet ze traditionele kleding dragen. Vnaf deze tijd kan ze trouwen en kinderen krijgen. Het is dan ook gebruikelijk dat meisjes vn 16 jaar hier al een of twee kinderen hebben. Heel vreemd!

de mn die ons had ´uitgenodigd´ vertelde dat we daar zo lang konden blijven als we wilde, nou liever niet! We wilde graag naar een eilandje 5 minuten verwijderd vn hun eilnd. Maar volgens hem zou ons dat veel geld kosten, toch zeker wel 50 dollr per nacht. wij zijn er toch naar toe gegaan ´op hoop van zegen´ en hebben 12.50 dollar betaald voor een hangmat en 3x per dag luxe eten (incl. lobster). wat ben ik toch goed in dat afdingen! heerlijk! De rest vn het eilnd betaalde het dubbelen, oehh zie ik nu een dikke glimlach op mijn gezicht verschijnen. Wat ben ik toch een wolters he! hahaha. Eiland Robinson was echt een paradijs:snorkelen, eten, zonnen, eten, boekje lezen, eten en dan ´s avonds met een gitaar en een kampvuur liedjes zingen met een glaasje wijn in mijn hand. Wat een leven!! Na 4 dagen zijn we terug gegaan naar Panamacity om het vliegtuig te pakken naar Colombia.

vanmiddag schrijf ik deel 2: cocaine, ciudad perdida en carnval!

Liefs Lotte

Leon (Nicaragua) - San Jose (Costa Rica)

Lieve vrienden en familie,

Allemaal nog een fantastisch gelukkig nieuwjaar gewenst! Ik hoop dat jullie allemaal hebben genoten van de kerstdagen en het nieuwjaar bruisend in zijn gegaan! Ik hoop dat alle goede voornemens in gang worden gezet dit jaar en jullie met een tevreden blik terugkijken op afgelopen jaar!

Ik heb kerst gevierd in het zuiden van Nicaragua met vrienden die ik gedurende reis heb leren kennen. Het was een groot feest met veel eten, rode wijn, zon, mijn surfplank en de golven! Jaja lieve mensen Lotte is een echte surfchick geworden. Nou ja, ik bleef wel 4 hele seconden op het bord staan, dus deze titel volstaat me volledig, niet? Verder lekker veel gevolleybald en boeken gelezen. Na kerst ben ik met Nezzy (beter bekend als mevrouw tiet) naar Ometepe gegaan. Dit hippie-eiland waar alles wordt gerecycled en alles zelf wordt gemaakt (zelfs chocoladepasta, bahhh!!) heb ik heerlijke gesprekken gehad met Nezzy over het leven. Lekker tot rust gekomen en paard gereden (annelies je zou trots op me zijn, ik was een echte dame). Samen met een gids zijn we te paard naar Ojos del Agua gegaan, hetgeen een toeristisch natuurlijke badplaats is. Dit niet wetende zijn we in het water gesprongen in ons ondergoed, haha, mooie ervaring weer!Vanuit Ometepe zijn we weer teruggekeerd naar het strand (San Juan del Sur) om oud en nieuw te vieren met de duizend andere toeristen die maar niet weg leken te komen vanuit dit drink/surf/chilloord. Na een avondje met een glaasje champagne en een hoop rum hebben we de volgende dag nog een dagje bijgekomen van deze heftige nacht en vervolgens vertrokken naar Granada. Granada was heel kleurijk en ik vond het heerlijk om weer terug te keren naar een stad.We hebben allemaal gekke mensen ontmoet en zijn 's avonds naar de stad gegaan waar ik de hele avond spaans heb gesproken met een donkere man die wel met we wilde trouwen. Hij moest me natuurlijk eerst laten zien hoe zijn salsakwaliteiten waren, na te hebben 'gedanst' in een salsabar moest ik hem teleurstellen, hij was erg slecht!! hahaha

In Granada zijn we met een busje naar de Laguna de Apoyo gegaan, dit is een groot meer in de krater van een vulkaan. Hier hebben we gekayakt en heb ik met een zelfgemaakte hengel samen met een kerel uit Canada gevist, helaas zonder succes. Na het vissen heeft hij me naar het hostel gebracht met zijn motor (ik droeg natuurlijk al zijn beschermingsmateriaal), wat een gave ervaring, WAUW (een goede adrenalineshot voor de dag). Na Granada ben ik teruggekeerd naar Leon. Ik ben echt gek op Leon, je kan zo lekker actief zijn in deze omgeving! Toen ik aankwam ben ik op toerenjacht gegaan, ik wilde heel graag de actieve vulkaan Telica beklimmen op korte termijn, maar dit was onmogelijk. Mijn hostel had wel een andere tour op de planning staan die de volgende dag om 05:30 zou vertrekken. Samen met 34 anderen zijn we naar de grens van El Salvador, Honduras en Nicaragua gegaan om daar met 7 liter, matje, slaapzak en eten naar de top van de vulkaan te klimmen (4.5 uur) en daar te overnachten.Wat een mooie natuur en wat een prachtige sunset en sunrise. De wandeling was zo warm, dat ik liters zweet verloor, maar het was echt fantastisch. Ik was vrij moe toen ik terugkwam maar ging toch even socializen en ontmoeten vier avontuurlijke jongens. Ze vertelde me dat ze de vulkaan Telica wilde beklimmen, ze zouden de volgende dag om 12:00 vertrekken zonder gids! AAAAh gaaf, ik wilde zo graag deze vulkaan beklimmen, dus in een opwelling (impulisiviteit) riep ik JA, ik wil! Als enige dame ben ik met deze avontuurlijke mannen op reis gegaan en dit was een hele ervaring. We hebben op een kar gezeten die werd voorgetrokken door twee ossen, we zijn verdwaald, we hebben geslapen onder de sterren, we hebben zelf vuur gecreeerd en gekookt zonder enig materiaal. We hebben gelachen, gehuild, gezweet en geploeterd maar toen we de top bereikte voelde we allemaal zo'n enorme adrenaline in ons lijf. Pura Vida (puur leven) zoals ze hier in costa rica zeggen. Wat een gave ervaring was dit, nog nooit zo'n avotuur meegemaakt.

Na deze fantastische trip ben ik richting San Jose gegaan. Deze stad meteen verlaten om de Canopyingtour te doen in Monteverde. Papa ik raad het je af! Het is een geweldige ervaring, je gaat met een snelheid van soms wel 80km p/h van boom naar boom over dalen. De omgeving is fantastisch en je bent denk ik op een hoogte van meer dan een kilometer. Naast deze al gave ervaring heb ik ook het gevoel gehad van de vrije val, hetgeen de Tarzan Swing ordt genoemd. Ik moest van een platform afspringen en viel 45meter naar beneden en schommelde heel erg hoog. Wat een adrenaline door mijn lijf, ik trilde nog na 15 minuten! In het hostel waar ik verbleef heb ik een aardige man ontmoet (50 jaar, duitser), die me al zijn avotuurlijke ervaringen in Costa Rica vertelde. Ondanks het hier erg duur is overweeg ik toch met hem naar het zuiden te gaan om daar zonder gids rond te trekken en de dieren te zien in het tropisch regenwoud! AAAH Lotte is going into the wild, don't worry i'll come back!!

Momenteel ben ik in San Jose! ik lees me helemaal suf gedurende al deze reizen en geniet intens van alles om me heen!

Lieve vrienden en familie, ondanks ik niet altijd reageer op alle verhalen en berichten vind ik het heel erg leuk om te zien dat jullie geinteresseerd zijn in de verhalen en fotos die ik stuur. Ik geniet van elk moment en leer ontzettend veel van deze ervaringen!

Veel liefs en groetjes

Lotte

Antigua (guatamala) - Leon (nicaragua)

hey lieve vrienden en familie,

Hier ben ik weer met een enorme update van mijn fantastische reis!! Ik heb echt een geweldige tijd gehad in Antigua en heb hier erg veel geleerd en gezien. Na deze geweldige twee weken ben ik naar het meer 'Lake Atitlan' gegaan, voor een homestay bij een familie zodat ik alle tradities enz. zou leren kennen. Nou ja die belofte werd maar half waar gemaakt. Ik kwam aan rond 21:30 s avonds en moeder (25 jaar) stond mij op te wachten met een kind aan elke hand.(8 en 3 jaar). Vervolgens liep zezonder enigemoeitevan een stijle trap af met mijn backpack die inmiddels rond de 20kg weegt, waar ik zonder bagage al moeite mee had. Vrij genant!! Vervolgens heeft ze voor me gekookt en mocht ik tortillas bereiden, dat lukte natuurlijk voor geen meter! Gedurerende ditfaalproces, wilde mevrouw erg graag dat ik Mayan(taal van de Mayas met veel klikkende tongeluiden)met haar sprakenvertaalde ze al mijn woorden en zinnen inhaar taal. Hoe vermoeiend, ik vind het al geweldig dat ik een gesprek kan voeren in het spaans!Gedurende het eten, terwijl haar kind met een broek vol op een gevaarlijk hoog trapje zat trok ze me mee naar haar slaapkamer om me te kleden in de traditionele kledij van de vrouwen uit Guatamala. Je ziet het al voor je een reus in veel te kleine kleurijke kleding:niet echt confortable moet ik zeggen. En dat terwijl mijn eten koud werd. Na het eten liet ze me haar zelfgemaakte juwelen zien in de hoop dat ik wat zou kopen.Het leek erop dat zeme niet met rust zou laten voordat ik wat kocht, dusheb ikmaar een paar oorbellen gekocht.Vervolgens liet ze me achter in de kamer en ging met de hele familie tv kijken. Ik wist niet hoe snel ik weg moest gaan de volgende ochtend. Het was een erg toeristische en ongemakkelijke situatie, maar het was goed voor mijn spaans, euhm Mayan.

Vanuit Panajachel (bij Lake atitlan) ben ik naar San Pedro gereisd waar ik een aantal dagen heerlijk tot rust ben gekomen. Er waren twee mensenziek dus ik was gedurende deze dagde zuster, hetgeen me goed af ging met een heerlijkejugo de naranga aan het zwembad!De volgende dag kreeg lotje natuurlijk weer onrustige benen en moest er een vulkaan beklommen worden. Wauw ik heb6 uur gehiked en het was het zeker waard. Wat een prachtig uitzichtover het meer!Ik was met een enorme groep engelse die3x zoveel betaalde voor de toer als ik,ha!ik ben niet voor niets een wolters!

Na het gezellige San Pedro zijn nezzy en ik richting el salvador gegaan via antigua. Na een vreselijke reis van13 uur kwamen we eindelijk aan in san salvador! Ik voelde me hier niet echt veilig, dus we besloten een taxi te nemen naar een goedkoop hostel in de buurt. Helaas wist de taxidriver niet waar deze plek was en helaas was hij te trots om dit toe te geven. dus ipv 10 minuten heeft het ons 60 minuten gekost waarbij ik hem op een moederlijke manier moest toespreken dat hij een grote jongen was als hij nu rechtsaf zou slaan. We waren gebroken toen we eindelijk aankwamen in ons hostel! De volgende dag zijn we zo snel mogelijk naar de kust gegaan en hier was het feest.

We werden zeer hartelijk ontvangen door drie mensen die voor ons kookte een drankje voor ons inschonken en ons welkom heten in het paradijs van centraal amerika. Het was echt onwijs gezellig. We hebben de verjaardag van Nezzy groots gevierd met rum cola, een nachtelijk zwemfeestje (met zn 5jes) en het gezang van een geweldige band die compleanos feliz speelde. De sfeer is hier geweldig, allemaal relaxte surfmensen die {s avonds in het weekendeen vuurtje creeeren en met de gitaar en een joint genieten van de nacht. Wat een avontuur. NA bijgekomen te zijn van de lange reis hoorde we vreselijk nieuws. Een vriend van ons, waarmee we veel hadden opgetrokken de eerste 3 a4 dagen op het strand in el salvador was doodgeschoten in san Salvador (zijn woonplaats). Dit was echt een ramp, courtney (een meisje van daar)en ik zijn naar de condoleance gegaan en hebben afscheid genomen. Nezzy was erg angstig geworden en wilde zsm het land verlaten dus heeft diezelfde nacht nog de bus naar nicaragua genomen. Ik wilde el salvador verlaten zonder dit vertekende beeld en besloot nog twee dagen te blijven met David (de zweed). We hebben onwijs gaaf gesurfd,Ik ben echt groots fan van surfen momenteel. Na deze twee dagenben ik via managua (hoofdstad van NIcaragua) naar Leon gegaan.

Leon is een heel gezellig plaatsje. Mijn eerste indruk hier is de jaren 80 en jaren 90 muziek die hier elke dag te horen is. van Eternal Flame tot backstreet boys its all here!! hahaha. Ik eet vrijwel alleen maar rijst, bonen, tortillas en bananen. Ohh was mis ik die heerlijk hutspot van thuis! maar ik overleef het wel! Samen met Nezzy, die in tranen was toen ze me weer zag in Leon, ben ik van een vulkaan geboard. Ik was heel zenuwachtig na alle verhalen van de andere reizigers, maar toen ik eenmaal bovenaan de top stond wild ik racen. ik ging welgeteld 5 km per uur! Wat een tegenvaller. Gelukkig was de tocht er naartoe echt fantastisch! Het was een jonge en vrij actieve vulkaan dus de vulkaan was erg warm en er kwam overal stoom vanaf! heel indrukwekkend. Die middag zijn we naar de grootste cathedraal van centraal amerika waar we op het dak uitzicht hadden over alle 16 vulkanen van nicaragua. Het was prachtig. Morgen vertrekken we naar het meer van nicaragua om daar kerst te vieren met David en andere mensen van het hostel. Deze kerst zal voor mij zo anders zijn in deze hitte!

Ik wens jullie via deze manier allemaal een hele fijne en mooie en witte kerst met familie en vrienden! Daarnaast natuurlijk een spetterend jaarswisseling gewenstmet heerlijke oliebollen, appelflappen, knallersen champagne (ohh wat zal ik dat missen!)

Heel veel lieve groetjes en een dikke zoen
Lotte

isla mujeres - Antigua

lieve vrienden en familie,

weer een kleine update, ik zal t proberen kort te houden!

Ik ben nog een aantal dagen in isla mujeres gebleven en heb met een hele groep mensen van het hostel nog een dag op de boot van een vriend van de miljonair gezeten. Dit was echt gezellig, lekker gedoken en genoten van het heerlijke weer. ´s avonds ben ik met de boot terug gegaan naar cancun en heb ik de bus genomen naar Tulum. Playa del Carmen heb ik overgeslagen aangezien hier niet veel meer te doen is dan drinken, feesten, drinken en naar het strand gaan! In Tulum heb ik veel gefietst, mezelf getrakteerd op een veel te duur ijsje en een zelfsamengestelde snorkelset, ruines bekeken, in een cenote gezwommen (de grootste uit de omgeving), heerlijk gegeten in een tentje dat wordt gerund door hollanders en gezongen in de locale kroeg (we are family). De beste ervaring in Tulum echter was het liften! ik heb gelift naar een geweldige plek vlakbij Tulum. Samen met twee andere meiden zijn we met een enorme blauwe vrachtwagen meegereden naar Akumel. De vrachtwagenchauffeur was echt heel aardig en vertelde ons alles over zijn leven, goed voor mn spaans). Akumel is bekend wegens haar enorme hoeveelheid schildpadden. Iedereen sprong meteen het water in en ik bleef achter als bewaker van de spullen. na 20 minuten kwamen ze terug met verhalen dat ze wel 6 schildpadden hadden gezien (groot, klein ect.) Ik kon niet wachten ook het water in te gaan. Na een half uur schildpaddenjacht heb ik het op gegeven, ik heb er welgeteld ZERO gezien! Gelukkig heb ik gedurende een tweede poging 3 schildpadden gezien en ééntje zelfs aangeraakt. Wat een super ervaring! De lift naar huis was minder spectaculair, maar toch gaaf dat het zo makkelijk ging! De volgende dag zijn we naar Belize vertrokken in de boot (ik en drie andere meiden van de UK). Na een flinke reis (bus, boot, boot) en flink wat geld armer (veel taxes om binnen te komen) kwamen we aan in Caye Caulker. Ik ben lekker op tijd naar bed gegaan nadat ik lekker boodschappen had gedaan met een meisje uit mexico dat we eerder hebben leren kennen. De volgende dag heerlijk naar het strand gegaan bij de Split. Sinds een orkaan is het eiland in tweeen gesplit. Ik ben naar de andere kant gezwommen, maar daar was niet veel aan. ´s middags lekker gaan eten bij de chinees (dat was het goedkoopste en belize is duur!!) om vervolgens een cocktailtje te drinken gedurende happy hour bijeen prachtige zonsondergang, wat is het leven toch zwaar! De mensen in Caye caulker zijn echte levensgenieters. ´s ochtends om 10.00 zie je de eerste langzaam ontwaken om vervolgens te ontbijten met een biertje en een joint. Vervolgens nodigen ze je uit om een stukje mee te varen op hun boot en daar ook nog eens 45 USD voorte betalen. Maja no risk no fun right! We hebben ons maar aangemeld bij een betrouwbaar bedrijf wat zowel door internet als de LP wordt aangeraden. Het was een geweldige ervaring. We zijn 3x gestopt om te duiken en ik heb prachtige dingen gezien. Paars koraal, donkerblauwe vissen met glitters, de meester van nemo (finding nemo), haaien en roggen, een enorm grote groene aal, een schildpaden enorm grote schelpen. WAUW!!!! Verder heerlijk gegeten, helaas was ik wel wat misselijk van het varen dus ik heb de punch met rum maar even overgeslagen. Dat was ook echt zo vies!!

Vanuit Caye Caulker ben ik met Rachel naar de hoofdstad verhuisd. We hadden het nu wel even gehad met het strand. De mensen waren echt heel aardig, maar je moet wel alert zijn in Belize City. Rachel en ik hebben met heel veel mensen in gesproken in de stad, ze vonden ons zo interessant. De meeste toeristen zijn alleen te vinden in het toeristengebiedje (waar de Cruiseschepen stoppen). Grappig in dit gebiedje is alles 4x zo duur, domme toeristen!

Ik ben maar één dag in Belize City gebleven, maar het was echt een leuke stad. We zijn rond 12.00 vertrokken naar Flores(Guatemala) in een bus met zoveel ruimte, echt heerlijk!! De volgend dag naar het beroemde Tikal gegaan om Toekans, Apen en prachtige ruines te spotten. Het was echt een topdag ondanks de hitte en de enorme hoeveelheid mosquitos, LOCO!! Vervolgens met de bus naar Lanquin gereden om prachtige natuurgebieden te zien (Semuc Campey and Lanquins Caves). Ook deze toer was geregeld door de organisatie Bamba, maar deze toer verliep anders dan we hadden verwacht.

Na een uur te hebben gehiked door het prachtige regenwoud kwamen we terecht in een oogverblindend mooi gebied waar we konden zwemmen. Na gezwommen te hebben namen de gidsen (15 en 16 jaar) ons mee naar de rand van het meer. Het was de bedoeling dat we van de ene rots naar de andere, lagere rots klommen met behulp van een touw. Hardstikke makkie zeiden ze. Ondanks dat we t allemaal wat eng vonden ging de eerste toch maar naar beneden. Niets aan het handje, de tweede en derde gleden uit maar konden nog steeds lachen. Vervolgens was ik aan de beurt. Ik gleed ook uit en de gids probeerde me te helpen. Echter door zijn onervarenheid gleed hij ook van de rots en greep zich vast aan het touw waardoor ik tegen de rots werd aangesmeten (alles oké alleen flink wat schrammen op mijn rug). De gids viel vervolgens tussen de twee rotsen in het water (10 meter naar beneden). Ik wist zeker dat hij dood was, want het was zo´n ernome hoogte en er waren zoveel scherpe rotsen! gelukkig kwam hij na 10 minuten (de langste van mijn leven) naar ons toe. Ondanks hij onder het bloed zat gaf hij aan dat er niets aan het handje was. Wel gaf hij mij op mn kop dat ik niet naar hem geluisterd had en dat hij daarom gevallen was (dit was niet het geval). Vervolgens gaf hij aan dat we van de rots in het water moesten springen (10meter naar beneden). Na deze vreselijke ervaring waren we dit natuurlijk niet van plan! dus bedacht hij een andere manier. deze andere manier was veel gevaarlijker, maar dat vertelde hij er niet bij. Hij wilde dat we door de enorm sterke stroming van het water naar de kant van het water zwommen, ´hardstikke makkelijk´ vertelde hij voordat hij een kruisje sloeg en tot god sprak! Ik en een ander meisje hebben het gered om naar de kant te zwemmen maar twee andere zijn meegevoerd door de sterke stroming van het water en hebben flink wat verwondingen opgelopen toen ze door het water tegen enorme rotsen werden aangesmeten. Gelukkig geen doden (wonder boven wonder).... Ik houd ontzettend van avontuur, maar dit was een regelrechte horrorfilm! Toen we wat bijgekomen waren van deze traumatische ervaring stond het volgende avontuur op ons te wachten. Ik wilde perse mee, want ik wilde graag ook een postieve ervaring beleven om mijn angst te reduceren. De anderen waren te angstig of gewond om mee te gaan naar de grotten. Ik ben achteraf heel blij dat ik de tweede activiteit die dag heb meegemaakt. Bepaalde momenten was ik best bang, adrenalinepijl steeg en steeg, maar wat een gave tocht was dit. Gekleed met waterschoenen, bikini en een kaarsje, hebben we in grotten gezwommen, geklommen, door gaten gekropen, van een rots gesprongen (van 1.5meter) en nog veel meer. Het was op sommige momenten pikkendonker en echt heel spannend.

die avond aan iedereen het gruwelijke verhaal verteld, de salsa gedanst,een potje gekaarten een tequilla gedronken op het leven en op mijn verjaardag! De volgende dag zaten we met flinke spierpijn, blauwe plekkenen pijnlijke schrammen met zn 15e in de bus die bestemd was voor 10 personen! Niet echt een gezellige verjaardag dus! ´s avonds kwamen we aan in Antiqua en hebben de drie meiden uit de UK mij getrakteerd op een heerlijk maal! Daarna kapot mijn bedje ingekropen! Wat een dag, wat een dag. Ik werd wel heel blij van al jullie lieve verjaardagberichtjes natuurlijk, dit maakte de dag helemaal goed!

Inmiddels zit ik al een paar dagen in Antiqua, dit is een toeristisch maar gezellig stadje met veel kleur, een enorme markt met prachtige en goedkope spullen, gratis salsalessen, gezellige barretjes, mooie gebouwen en een fontein waar er water uit de borsten van vrouwen komt.... apart!! Ik ben lekker tot rust gekomen en begin morgen met mijn taalcursus spaans. Ik ga vanaf morgen bij een gezin wonend in antigua logeren en krijg hier drie maaltijden per dag, dus hoef niet meer te koken. Ik ga komende dagen van 08.00 tot 12.00 spaans kletsen en leren, activiteiten ondernemen (vb naar een chocoladefabriek met een spaanstalige gids) en vrijwilligerswerk doen met kinderen! Ik ben heel erg benieuwd en vind het spannend en superleuk tegelijkertijd. Jullie zijn weer helemaal op de hoogte van mijn reis!

Ik hoop dat alles goed gaat met jullie en vind het heerlijk af en toe wat van jullie te horen! houd me dus vooral op de hoogte van alle belangrijke gebeurtenissen!!

un embraso grande para todo!

xxx Lotte